-
1 trzeszcz|eć
impf (trzeszczysz, trzeszczał, trzeszczeli) vi 1. (skrzypieć) [deski, schody, gałęzie] to creak- trzeszczące łóżko a creaking bed- wyginał palce, aż w kostkach trzeszczało he was cracking his knuckles- potłuczone szkło trzeszczało pod nogami the broken glass cracked underfoot- radio zaczęło trzeszczeć the radio started to crackle ⇒ zatrzeszczeć2. pot. (mówić) to rattle on pot.■ krzyczeć, aż w uszach a. głowie trzeszczy to scream one’s head offThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trzeszcz|eć
См. также в других словарях:
trzeszczeć — dk VIIb, trzeszczećczę, trzeszczećczysz, trzeszcz, trzeszczećczał, trzeszczećczeli 1. «wydawać chrzęst, trzask, zwykle na skutek pękania, łamania się, rozrywania się czegoś lub tarcia; chrobotać, chrzęścić, skrzypieć» Deski, schody, suche gałązki … Słownik języka polskiego
